.
Nowe amerykańskie badanie wykazało, że gdy młode osoby transpłciowe mogą się w pełni identyfikować ze swoją płcią i podejmować kroki w kierunku korekty płci, znacząco obniża się u nich poziom depresji i lęku. W tej grupie społecznej ryzyko wystąpienia zaburzeń nastroju i tendencji samobójczych jest bardzo wysokie. Wiadomo, że ponad połowa (50,8%) nastoletnich osób transpłciowych próbowała odebrać sobie życie. Takie wnioski płyną z badania z 2018 roku przeprowadzonego przez American Academy of Pediatrics (Amerykańską Akademię Pediatrów). Zapobieganie tendencjom samobójczym u nastoletnich osób transpłciowych jest wyzwaniem dla współczesnej psychologii i seksuologii.
We wspominanym badaniu wzięły udział czterdzieści dwie osoby ze szpitala dziecięcego w San Diego w Kalifornii. Wśród nich aż 26 miało depresję, zaburzenia lękowe i (lub) historię samookaleczenia. 11 doświadczyło innych problemów ze zdrowiem psychicznym (np. ADHD, zaburzenia ze spektrum autyzmu, czy choroby afektywnej dwubiegunowej). Faktem jest, że nastoletnie osoby transpłciowe doświadczają wyższych wskaźników problemów ze zdrowiem psychicznym. Nie jest więc tak, że takie dane wynikają z samego faktu doboru osób spośród pacjentek i pacjentów szpitala. Co jest jednak istotne – problemy psychiczne nastolatek i nastolatków trans wynikają z transfobii, a nie samego faktu bycia osobami transpłciowymi. Wiele z tych osób ucierpiało z powodu zastraszania, dyskryminacji, izolacji i braku wsparcia ze strony bliskich.
Przebieg badania i wnioski
Osoby transpłciowe biorące udział w badaniu rozpoczęły przyjmowanie blokerów dojrzewania w wieku średnio 12 lat. Następnie zaś terapię hormonalną w średnim wieku 16 lat. Dwóch chłopców miało również chirurgicznie zrekonstruowane klatki piersiowe (w wieku odpowiednio 16 i 18 lat). Pozostali również mieli takie plany, ale wielu z nich nie mogło sobie na to pozwolić ze względów ekonomicznych. Niektórzy mieli też trudności w znalezieniu odpowiedniej osoby, która podjęłaby się wykonania zabiegu.
U 40 osób poziom depresji i lęku spadł, zaniknęły też zachowania autoagresywne. Żadna z osób nie wyraziła też żalu ani nie przerwała tranzycji. Generalnie zjawisko detranzycji (rezygnacji z tranzycji i/lub próby cofnięcia zmian) dotyczy bardzo znikomej liczby osób transpłciowych. Zaledwie około 2,2% osób podejmuje próby cofnięcia zmian związanych z korektą płci.
To badanie uzupełnia liczne inne mówiące o tym, że akceptowanie tożsamości osoby transpłciowe j w młodym wieku przynosi pozytywne wyniki. Ponadto, stosowanie właściwych końcówek i preferowanych imion wobec dzieci transpłciowych zmniejsza ryzyko wystąpienia depresji aż o 65%. Według środowiska lekarskiego, stosowanie środków tłumiących dojrzewanie (przyjmowanie niewłaściwych cech płciowych), nie ma dostrzegalnych konsekwencji dla zdrowia nastoletnich osób.
Przede wszystkim psychoedukacja i zapobieganie
Bardzo ważnym jest, aby rodziny dzieci transpłciowych i personel zajmujący się opieką nad nimi (szkoła, opieka medyczna) kładły większy nacisk na afirmowanie tożsamości tych młodych osób i podążały za ich prośbami. Zazwyczaj większość specjalistek i specjalistów nie rozpoznaje u dzieci dysforii płciowej, dopóki nie przejawiają one objawów depresji lub myśli samobójczych. Czekanie do tego momentu z podjęciem interwencji jest niewskazane. Wyniki badania przytoczonego w tym tekście sugerują, że akceptacja tożsamości dzieci i nastolatków trans oraz wdrożenie wcześniej procesów związanych z tranzycją, może zapobiec dalszemu pogarszaniu się ich zdrowia psychicznego.
Dr. Maja Marinkovic z Gender Management Clinic szpitala dziecięcego Rady’s w San Diego, podkreśla znaczenie afirmatywnego podejścia do opieki zdrowotnej osób transpłciowych, a także wagę poprawy zrozumienia praw młodzieży transpłciowej do samostanowienia o sobie. Ostatnie odkrycia naukowe mówią o tym, że młodzież transpłciowa rozwija się prawidłowo, jeśli ich tożsamość jest akceptowana i wspierana poprzez rodzinę i najbliższe otoczenie, a także odpowiednią opiekę psychologiczną i seksuologiczną.
Dodaj komentarz