Homohisteria – dlaczego mężczyźni boją się homoseksualności?
Homohisteria odnosi się do strachu, niepokoju lub dyskomfortu, których mogą doświadczać niektóre osoby, szczególnie mężczyźni, w obliczu możliwości lub eksploracji własnych impulsów homoseksualnych. Należy zauważyć, że nie wszyscy mężczyźni doświadczają homohisterii i nie jest to zjawisko powszechne. Jednak w przypadku niektórych z nich, źródeł homohisterii jako lęku przed byciem uznanym za osobę LGBTQ+, można szukać w funkcjonowaniu społeczeństwa.
Jednym z wyjaśnień homohisterii jest
internalizacja homofobii społecznej. Na przestrzeni dziejów wiele społeczeństw piętnowało homoseksualność (szczególnie męską), co doprowadziło jednostki do internalizacji negatywnych postaw i przekonań na temat pociągu do osób tej samej płci. Ta uwewnętrzniona homofobia może skutkować uczuciem wstrętu do samego siebie, wstydu lub strachu w związku z własną orientacją seksualną.
Z psychologicznego punktu widzenia na homohisterię mogą wpływać wewnętrzne konflikty jednostki i niepewność co do jej orientacji seksualnej. Pogodzenie się z pociągiem do osób tej samej płci może być dla niektórych osób złożonym i wymagającym procesem, szczególnie jeśli dorastały w środowiskach, które nie wspierają ani nie afirmują różnorodnych orientacji seksualnych. Podobnie z akceptacją własnej stereotypowo żeńskiej ekspresji płciowej – która może stereotypowo być kojarzona z homoseksualnością właśnie.
Heteromatrix, w którym żyją wszystkie osoby
W stale rozwijającym się świecie płci i seksualności nieustannie pojawiają się nowe terminy i koncepcje. Jedną z takich koncepcji jest „heteromatrix”. Jeśli nie znasz tego terminu, to łączy on słowa „hetero”, oznaczający inny, oraz „macierz”, odnoszącą się do struktury lub systemu. Należy jednak zauważyć, że heteromacierz nie jest terminem powszechnie uznawanym w głównym nurcie dyskursu lub literaturze akademickiej, czy nawet w świecie aktywistycznych.
Ponieważ heteromacierz nie jest jeszcze dobrze zdefiniowana, jej interpretacja może się różnić w zależności od kontekstu, w którym jest używana. W niektórych przypadkach „heteromatrix” może być używana do opisania struktur społecznych i kulturowych, które wzmacniają i utrwalają heteronormatywne zachowania, postawy i oczekiwania. Struktury te często przyjmują heteroseksualność jako normę, jednocześnie piętnując lub marginalizując nieheteroseksualne orientacje i tożsamości.
W swej istocie heteromatrix kwestionuje pojęcie heteronormatywności – ideologii i zestawu norm społecznych, które zakładają, że relacje heteroseksualne są dominującą i oczekiwaną formą ekspresji seksualnej i romantycznej. Krytykując heteronormatywność, heteromatrix stara się uwydatnić i zakłócić te normy, opowiadając się za szerszą akceptacją i włączeniem różnorodnych orientacji i tożsamości seksualnych.
Femmefobia – niechęć wobec kobiecości
Femmefobia odnosi się do strachu, niechęci lub uprzedzeń wobec kobiecości, szczególnie gdy jest ona wyrażana przez mężczyzn i inne osoby nie-kobiece. Takie uprzedzenia (będące elementem toksycznej męskości) mogą objawiać się dyskryminacją, kpiną lub molestowaniem wobec osób, które przeciwstawiają się tradycyjnym oczekiwaniom dotyczącym płci i przyjmują stereotypowo kobiece cechy, zachowania lub ubiór. Femmefobia jest powszechna w społeczności MSM (mężczyzn, którzy uprawiają seks z innymi mężczyznami), gdzie objawia się poprzez m. in. bottom shaming, jak i dewaluację tożsamości mężczyzn homoseksualnych i biseksualnych, którzy mają ekspresję stereotypowo żeńską (tzw. ,,stop zwichniętym nadgarstkom’’ i ,,męski dla męskiego’’). Femmefobia sprawia też, że tranzycja w stronę żeńską jest społecznie postrzega o wiele bardziej negatywnie, aniżeli proces korekty płci w stronę męską.
Dodaj komentarz